İkinci Dünya Savaşı'nın bitiminden bir yıl sonra Kazakistan’da yaşayan şehit babası, 14 yaşındaki torunu Bayan ile oğlunun mezarını bulmak için yola çıkar. Amacı oğlunun kemiklerini bulup çıkarmak ve geleneklerine uygun olarak ata yurduna gömmektir. Dede ve toruna eşlik etmesi için bir Sovyet askeri görevlendirilmiştir. Trenle yapılan yolculuğun başlarında yine oğlunu kaybetmiş yaşlı bir arkeoloji profesörü dul geliniyle birlikte gruba katılır. Sovyet askeri arkeologa eşlik eden Sofia’ya ilgi duysa da ikili yolda tesadüfen rastladıkları arkeolojik değeri olan bir bölgede araştırma yapmak için gruptan ayrılırlar.

Bayan, tek başına kaldığı dönemde babasının gömülü olduğu köyü bulur. Burası Leningrad’a yakın, Alman saldırısında önemli rol oynamış, şiddetli çatışmaların yaşandığı bir yerdir. Binlerce askerin hayatını verdiği ve birlikte gömüldüğü bu topraktan babasının kemiklerini çıkarıp almak olanaksızdır. Hayatta kalanlarla yaşama devam etmekten başka yapacak bir şey kalmamıştır.

Atalarımızın Yurdu, İkinci Dünya Savaşı'nda birlikte savaşan Sovyet toplumundan bir kesit sunarken bir taraftan da Sovyet rejimi ile İslami geleneğe dayalı Kazak yaşamı arasındaki karşıtlığı da vurguluyor. Bu karşıtlık tren yolculuğu sırasında da iki yaşlı adam arasında göze çarpıyor. Her ikisi de oğullarını kaybetmiştir, her ikisi de topraktan kemik çıkarmak peşindedir, ancak yaşlı Kazak oğlunun kemiklerini vatanına gömebilmenin, arkeolog ise geçmişi aydınlatmanın peşindedir. Bu açıdan bakıldığında Atalarımızın Yurdu, Kazak toplumunun içinden yapılmış ciddi bir özeleştiri niteliği taşır.

Atalarımızın Yurdu’nda Türk izleyici kendini çok bildik dünyada bulur. Türkçe sayılar, sözcükler, doğan erkeğin ikinci adını ancak bir kahramanlık yaptığında alması, bu dünyada göze çarpan öğelerden yalnızca bir kaçıdır.