Küçük bir Güney Amerika kasabasının yakınında bulunan madende altın arayıcıları hummalı bir çalışma yürütmektedir. Bir gün madenlerin devletleştirildiği ve madenciliğin yasaklandığı devletin askeri temsilcileri tarafından madencilere bildirilir. Bu sırada kasabaya Chark adında bir maceraperest gelir. Kısa sürede yanında yüklü miktarda para olduğu anlaşılınca Djin adlı hayat kadını tarafından ihbar edilir. Askerler onu komşu bir kasabanın bankasını soymakla itham eder. Madenciler devletleştirme kararına itiraz etseler de bir sonuç alamazlar. Gerginlik madencilerin silahlı ayaklanmasına kadar varır ancak askerler bu isyanı kan dökerek bastırır.

Ayaklanmadan sorumlu tutulan Chark, Djin, Djin’e tutkuyla bağlı olan Castin ve onun sağır ve dilsiz kızı Maria ile Peder Lizzardi’nin içinde olduğu küçük bir grup kasabadan kaçmak zorunda kalır. Ormanda yolunu kaybeden grup bir ara umutsuzluğa kapılsa da sonunda bir uçak enkazına ve okyanus kıyısına ulaşır. Yaşananlar grup üyeleri arasındaki gerilimi arttıracak, kan dökülmesine neden olacak ve çok azı hayatta kalabilecektir.

Buñuel, bu az bilinen filminde sürükleyici bir serüven anlatırken bir taraftan çok akılda kalıcı karakterler yaratıyor diğer taraftan da bir laboratuar gibi kullandığı ormanda insan davranışlarını inceliyor. Para, elmas gibi metaların toplum ve insanlar üstünde deforme edici etkilerini bütün çıplaklığıyla izleyiciye sunuyor.

Filmde bir de satranç sahnesi buluyor. Madencilerin kapatma kararına itiraz etmek için askeri üsse geldikleri sırada en üst düzey komutan olan Yüzbaşı ile bir Teğmen satranç oynamaktadır. Siyahlarla oynayan Teğmenin daha iyi bir oyuncu olduğu anlaşılır. Madencilerin itirazı iletildiğinde Yüzbaşı onlarla görüşmeyi reddeder. Madencilerin görüşmede ısrarcı oldukları kendilerine iletildiğinde Yüzbaşı oyunu kazanan Teğmeni madencileri dağıtması için gönderirken, kendisi de oyunu kaybettiği son konumun dizili olduğu tahtadaki satranç taşlarını eliyle dağıtır.