Genç, güzel ve yetenekli piyanist Penny Vanderwood bir gün esrarengiz bir adam tarafından ziyaret edilir. Kendini Kont Saint-Germain olarak tanıtan adam bir otomat üreticisidir. Hayranlık duyduğu Penny gibi piyano çalabilen bir otomat daha yapmak istemektedir. Penny, bu gizemli hayranı tarafından yapılan otomatın oynadığı bir satranç maçını izleyince çok etkilenir: Otomat nedense ona yakın zamanda kaybettiği nişanlısı Robert’i çağrıştırır. Nişanlısının yakın arkadaşı Lewis Armeight’dan kendisine yardım etmesini ister: Robert’in hala yaşadığına ikna olmuştur! Onun bu düşüncesini çılgınca bulsa da, Penny’e karşı kendisi de derin bir sevgi duyan Lewis, yardım çağrısını kabul eder. Cenaze törenine katıldığı Robert’in cesedini göstermenin Penny’i ikna edeceği aşikardır. Ancak Robert’in tabutunun boş olduğunu görünce kendisi de kuşku duymaya başlar. Birlikte Robert’in satranç oyun tarzını andıran otomatın peşine düşerler.

Her satranç oyuncusunun kendine özgü bir oyun tarzı olduğundan hareket ederek Robert’in oyunları incelenir: Riskli, vezirini tehliye atan, zehirli piyon varyantına girmekten bile çekinmeyen bir tarzı vardır Robert’in. Çok hızlı gelişme gösterseler de, zamanın satranç bilgisayarlarının kuvvetli bir satranç oyuncusunu yenemeyeceği de ortadadır. Otomatın oyunlarını izledikçe, Robert’in tarzında ve bir bilgisayardan beklenmeyecek kadar güçlü bir oyuncuyla karşılaşırlar. İlk akıllarına gelen Robert’in otomatın içine gizlendiği olur. Ancak otomat incelendiğinde, ünlü otomat Türk’ün tersine, içinde bir insanın gizlenmediğini, yalnızca kablolar ve sıvı akan ince hortumlar içerdiğini görürler. Robert’in yakınlarda bir yerden otomatı yönlendirmediğini anlamaları da uzun sürmez. Otomatın gizemi araştırılırken, Kont Saint-Germain de Penny kadar mükemmel piyano çalan otomat tasarımını gerçekleştirmeye adım adım yaklaşmaktadır.

Beyin Toplayıcı, George Langelaan’ın Düşünen Robotlar adlı kısa öyküsünden uyarlanmıştır. Fransız-İngiliz kökenli bir bilim kurgu yazarı olan George Langelaan’ın en bilinen öyküsü “Sinek” hem 1958 hem de 1986 yapımı filmlerle sinemada önemli izler bıraktı. Yazar Düşünen Robotlar öyküsünü kurarken kuşkusuz satranç tarihinde önemli bir yeri olan Türk başta olmak üzere satranç otomatlarından ve onların Satranç Oyuncusu adıyla 1927 ile 1938 yapımı beyaz perdeye yansımalarından faydalanmıştır. İnsanlığın satranç oyun gücü bakımından bilgisayarların ve yapay zekanın çok gerisinde kaldığı hatta kafa nakil ameliyatlarının planladığı günümüzden bakınca öykü basit gibi görünse de George Langelaan’ın zamanının ötesinde bir iş çıkardığını söylemek yanlış olmaz. Beyin nakli Genç Frankenstein gibi çok sayıda filmde üstüne kafa yorulan bir konu olsa da böyle bir aktarımı satranç gibi yüksek işlev gerektiren bir konu ile birleştirmek daha önce akıl edilmemiş bir fikir gibi görünüyor. Filmde satranç ustasının yalnızca satranç oynayan, bunun dışında neredeyse hiçbir eylemde bulunmayan bir robota dönüşmesini yaratıcısının otomatın gereksiz gördüğü diğer yeteneklerini bilerek ortadan kaldırmasıyla açıklamak gerekir.