Güney Afrika, Cape Town’un gettosu Cape Flats’da yaşam acımasız ve tehlikeli biçimde akmaya alışmıştır. Kentin hapishanesi de bu olumsuz koşullardan kaçınılmaz olarak etkilenmiştir. Yüzyıllık bir geçmişe sahip çeteler arasında kıyasıya bir mücadele sürmektedir. En büyük rekabet 26 ve 28 çeteleri arasında yaşanmaktadır. Bir 28 generali olan Farakhan tahliye olurken artık kendisine yeni bir yaşam kurmaya kararlıdır. Babasının gaspedilen evini rakip çeteden alacak bundan sonra da suçtan uzak duracaktır. Ancak baba evinin 26 çetesinin egemenliği altında bir alanda bulunması planlarını sekteye uğratabilecek önemli bir sorundur.

Farakhan’ın bölgede en büyük rakibi hırçın bir 26 çetesi lideri olan Gasant olur. Gasant kaybolan kardeşinin yasını tutarken satranç tutkunu bir ergen olan Ricardo’yu çetesine kazandırmak istemektedir. Bölgenin yerlilerinden olmasına karşın babası sayesinde bu bataktan kurtulabilmiş olan genç doktor Leila kaybettiği babasına veda etmek üzere kente gelmiştir. Leila çocukluktan tanıştığı Farakhan’dan etkilense de bir an önce bu tekinsiz ortamdan ayrılması gerektiğinin farkındadır. Polis müfettişi Tito, bölgenin alışılmış suçları yetmezmiş gibi bir de ortadan kaybolan çok sayıda çocuğun akıbetini araştırmak zorundadır. Bu tekinsiz ortamda Farakhan, Gasant, Ricardo, Leila ve Tito’nun yolları gürültülü biçimde kesişir.

Sokak Savaşları, Güney Afrika sinemasının Oscar adayı olarak öne çıkan bir filmi. Film bölgenin önemli sorunları olarak öne çıkan şiddete odaklanıyor. Özellikle hapishanede 26 ve 28 çeteleri arasında hâkim olan bu çatışmanın kentin sokaklarına taştığı görülüyor. Film insanların bu çeteler arasında seçim yapmak zorunda kalmalarını, bir çete mensubu olmayanlar için hayatın daha da tehlikeli hale geldiğini vurguluyor. Film çocuklarında kaçınılmaz olarak içine çekildiği sokaklara hâkim çete savaşları ve kesişen hayatlar açıdan Tanrı Kent ve Paramparça Aşklar Köpekler filmlerinden alınana benzer bir tad bırakıyor.

Filmin kahramanlarından Ricardo’nun satranç tutukusu üstünde geniş biçimde durulan temalardan. Farakhan hapishaneden ayrılırken yanına aldığı en önemli eşyası hücresinin duvarından söktüğü bir gazete kupürüdür. Burada Farakhan’ın kendisini hiç görmemiş olan oğlu Ricardo satranç oynarken görülür. Farakhan, babasının evine yerleşir yerleşmez Ricardo’nun peşine düşer, ancak ona gerçekte babası olduğunu başka seçeneği kalmadığı bir zamanda söyleyebilecektir.

Ricardo ıslahevine düştüğü zaman yanındaki torbada taşıdığı satranç taşlarını çıkartır. Özensizce kartona çizilmiş bir satranç tahtasına farklı takımlardan toplanmış satranç taşlarını dizince karşı çeteden çocukların dikkatini çeker. İçlerinden biri Ricardo ile satranç oynamak ister, ancak bir şartı vardır: Ricardo’nun vezir kanadındaki taşları tahtanın dışında kalacaktır! Ricardo bu adaletsiz duruma karşın oyunu matla kazanmayı başarır. Tito tarafından sorgulanırken çantasından çıkardığı siyah şah’ın altında “Satranç hayattır” yazdığı görülür. Ricardo birkaç oyuncuya karşı simultane oynarken satranç taşlarından şah ve ata atıfta bulunur. Simultanede gerçekten çok başarılıdır. Aynı gösteriyi kızıyla izleyen Tito ona satranç oynamak isteyip istemediğini sorar. Hayır, küçük kız yalnızca uçurtma uçurmak istemektedir. Ricardo’nun satranç tutkusu çete üyelerinin de dikkatini çeker. Gasant ona para kazanması için biraz sermaye bile verir. Ricardo düzenli satranç oynanan derme çatma bir kulübe gelir. Başlangıçta çocuk olduğu için kabul edilmese de geçen yıl yendiği bir oyuncunun onu tanıdığını söylemesiyle oynamasına izin verilir. Para karşılığı oynamayı kabul eden kişiyi iki oyunda arda arda yense de üçüncü oyunda hem partiyi hem de bütün parasını kaybeder. Ancak satranç tutkusunu ifade eden o siyah şah hep yanında olacaktır.